Week 5
Door: Marjolein
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
12 Januari 2013 | Curaçao, Willemstad
Alweer een weekje vol leuke en minder leuke avonturen voorbij!
Vrijdag 4 januari zijn we 's avonds naar dj Afrojack geweest, wat was dat een super gaaf feest! Ik denk dat ik een nieuw idool heb.. Haha! Zaterdag zijn we even bij Zanzibar geweest, maar vanwege de regen was dat niet zo bijzonder. 's Avonds lekker rustig aan gedaan en op tijd gaan slapen, want zondag was het tijd voor Fuikdag! Zondagochtend zijn we om 8 uur opgestaan en met een groepje van 8 mensen stapten we om half 9 op de taxiboot richting Fuikdag. Fuikdag is een feest dat elk jaar gehouden wordt op Curaçao, waarbij er heel veel boten naar de Fuikbaai komen om te feesten. Er was muziek, drank, bbq en gezelligheid, waar zowel veel Nederlanders als lokale bevolking naartoe komt. Omdat wij geen boot hadden vanwege te laat reserveren hebben we een aantal luchtbedden en een vlot aan elkaar vast gemaakt met touwen en hebben we daar een hele dag op rond gedobberd, net als honderden andere mensen. Rond 4 uur vonden we het wel tijd om naar huis te gaan en na 2 uur wachten was er eindelijk de taxiboot. We waren moe en verbrand, maar voldaan! 's Avonds lekker pizza gegeten bij Il Forno en op tijd gaan slapen, want maandag was het weer tijd voor stage.
Een vroege dienst begint hier om half 7 en loopt tot 15 uur. 's Morgens rond 6:15 ben ik meestal de eerste die binnen komt; de collega's komen tussen half 7 en 7 uur binnen druppelen. Na de overdracht beginnen we rond half 8 met de verzorging van de patiënten. Afhankelijk van hoe druk het is zijn we daar meestal tussen 9 en 10 mee klaar. Na de verzorging zijn er allerlei werkzaamheden; mensen naar de röntgen brengen, opnames doen, bedden soppen, mensen naar de operatiekamer brengen of ergens ophalen, bloed naar het laboratorium brengen enz.
Op de afdeling waar ik sta komen allerlei ziektebeelden aan bod; longontsteking, CVA, hartinfarct, maagbloeding, operatiepatiënten aan bijvoorbeeld de blaas of baarmoeder, enz. Ook hebben we op de afdeling een kamer waar patiënten met gynaecologische kanker komen die bestraling krijgen. Deze kamer is daar speciaal op ingericht; er is een ijzeren schot waar je achter moet blijven als je bij de patiënt op de kamer moet zijn vanwege de straling. Je mag dan ook niet langer dan 10 minuten per keer op de kamer komen. Er hangt een camera op deze kamer zodat de patiënt vanuit het kantoor in de gaten gehouden kan worden.
Op dit moment zijn ze in het ziekenhuis bezig om de afdelingen in te gaan delen naar specialismen in plaats van klasse, zoals voorheen altijd het geval was. Bij mij op de afdeling is een groot deel al voorzien voor nierpatiënten die naar de nierdialyse moeten.
Woensdag en donderdag hadden we late diensten, de enige 2 deze stage omdat onze praktijkbegeleiders vonden dat we ook deze diensten een keer meegemaakt moesten hebben. Deze dienst loopt van 14 tot 22:30 uur. Mijn late diensten waren best druk; een aantal opnames en overname van de intensive care, waar je best even mee bezig bent. Het werken gaat goed, de collega's zijn allemaal super aardig en ik voel me goed geaccepteerd in het team. Het Papiaments gaat ook steeds beter, hoe vaker je het hoort hoe meer je gaat herkennen. Het zelf spreken is wat moeilijker, ik denk ook niet dat dat lukt binnen 3 maanden ;).
Donderdag na de late dienst gingen we naar Bermuda. Het was de laatste stapavond voor een aantal studenten die we hier hebben leren kennen, omdat zij weer terug naar Nederland gaan. De meeste mensen die we hier hebben leren kennen zitten hier namelijk al vanaf augustus en hun stage zit er dus al op. Wat een leuke avond beloofde te worden liep iets minder leuk af. Rond 2 uur kwam ik bij de auto en merkte ik dat het alarm het niet deed. Ik dacht nog; waarschijnlijk is de batterij van de afstandsbediening leeg en dus maakte ik de auto open met de sleutel. Toen zag ik dat het dashboardkastje leeg gehaald was en bleek er dus ingebroken te zijn in de auto. Bij de inbraak hebben ze mijn telefoon meegenomen die ik, achteraf natuurlijk dom, in het dashboardkastje had laten liggen. Er waren geen braaksporen te zien, maar blijkbaar hebben ze speciale pinnen waarmee ze het slot kunnen forceren, waar je niks van ziet. Het enige wat kapot was was de buitenspiegel aan de passagierskant, die hadden ze gesloopt. Toen ik verder ging kijken bleek dat de auto ook niet wilde starten, ik snapte er niks van! We hebben toen dus maar de wegenwacht gebeld en die ontdekte dat de inbrekers de kabel van de accu los getrokken hadden zodat het alarm stopte. Kabel terug aangesloten en alles werkte gelukkig weer, alleen wel heel erg balen dat ik mijn telefoon nu kwijt ben! Daarna hebben we de roadservice gebeld, dat is een service hier die naar bijvoorbeeld aanrijdingen komen om foto's te maken en een verklaring op te stellen als bewijs voor de politie. We zijn ook gelijk aangifte gaan doen bij de politie, waar we een uur hebben gezeten omdat ze hier niet zo heel snel werken... Eigenlijk was het bij de politie best gezellig, we kregen een zakje chips voor de honger en Patricia kreeg de jas van een agent voor de kou van de airco, iets wat je volgens mij in Nederland op het politiebureau nooit meemaakt! Na al deze rompslomp konden we eindelijk naar huis, het was inmiddels 5 uur, en heb ik gelijk mijn moeder gebeld om door te geven dat ik dus mijn telefoon kwijt ben. Zij heeft gelijk mijn simkaart laten blokkeren zodat er niet op mijn kosten gebeld kan worden. Erg vervelend allemaal, maar ik ben al lang blij dat ze mij niks aangedaan hebben!
De volgende dag ben ik met Patricia en Eleni op ziekenbezoek geweest in het ziekenhuis bij hun bewaker, omdat hij van een stelling gevallen was en zijn arm daarbij gebroken had. Zo sneu! Gelukkig is ie inmiddels al weer thuis! 's Middags zijn we naar stage autoverhuur geweest i.v.m. de inbraak, de kosten van de reparatie zijn eigen risico dus voor ons, wat natuurlijk logisch is. 's Avonds hebben we bij Soraya in huis soep gegeten met broodjes knakworst en hebben we het verder rustig aan gedaan. Vandaag ook een rustig dagje, even Punda in geweest om bij de winkeltjes te kijken en straks staat Happy Hour bij Zanzibar op de planning. Hopelijk is het morgen wat beter weer (het is nu bewolkt en regenachtig) en kunnen we lekker genieten bij Westpunt!
Heel veel groetjes en tot volgende week!
Vrijdag 4 januari zijn we 's avonds naar dj Afrojack geweest, wat was dat een super gaaf feest! Ik denk dat ik een nieuw idool heb.. Haha! Zaterdag zijn we even bij Zanzibar geweest, maar vanwege de regen was dat niet zo bijzonder. 's Avonds lekker rustig aan gedaan en op tijd gaan slapen, want zondag was het tijd voor Fuikdag! Zondagochtend zijn we om 8 uur opgestaan en met een groepje van 8 mensen stapten we om half 9 op de taxiboot richting Fuikdag. Fuikdag is een feest dat elk jaar gehouden wordt op Curaçao, waarbij er heel veel boten naar de Fuikbaai komen om te feesten. Er was muziek, drank, bbq en gezelligheid, waar zowel veel Nederlanders als lokale bevolking naartoe komt. Omdat wij geen boot hadden vanwege te laat reserveren hebben we een aantal luchtbedden en een vlot aan elkaar vast gemaakt met touwen en hebben we daar een hele dag op rond gedobberd, net als honderden andere mensen. Rond 4 uur vonden we het wel tijd om naar huis te gaan en na 2 uur wachten was er eindelijk de taxiboot. We waren moe en verbrand, maar voldaan! 's Avonds lekker pizza gegeten bij Il Forno en op tijd gaan slapen, want maandag was het weer tijd voor stage.
Een vroege dienst begint hier om half 7 en loopt tot 15 uur. 's Morgens rond 6:15 ben ik meestal de eerste die binnen komt; de collega's komen tussen half 7 en 7 uur binnen druppelen. Na de overdracht beginnen we rond half 8 met de verzorging van de patiënten. Afhankelijk van hoe druk het is zijn we daar meestal tussen 9 en 10 mee klaar. Na de verzorging zijn er allerlei werkzaamheden; mensen naar de röntgen brengen, opnames doen, bedden soppen, mensen naar de operatiekamer brengen of ergens ophalen, bloed naar het laboratorium brengen enz.
Op de afdeling waar ik sta komen allerlei ziektebeelden aan bod; longontsteking, CVA, hartinfarct, maagbloeding, operatiepatiënten aan bijvoorbeeld de blaas of baarmoeder, enz. Ook hebben we op de afdeling een kamer waar patiënten met gynaecologische kanker komen die bestraling krijgen. Deze kamer is daar speciaal op ingericht; er is een ijzeren schot waar je achter moet blijven als je bij de patiënt op de kamer moet zijn vanwege de straling. Je mag dan ook niet langer dan 10 minuten per keer op de kamer komen. Er hangt een camera op deze kamer zodat de patiënt vanuit het kantoor in de gaten gehouden kan worden.
Op dit moment zijn ze in het ziekenhuis bezig om de afdelingen in te gaan delen naar specialismen in plaats van klasse, zoals voorheen altijd het geval was. Bij mij op de afdeling is een groot deel al voorzien voor nierpatiënten die naar de nierdialyse moeten.
Woensdag en donderdag hadden we late diensten, de enige 2 deze stage omdat onze praktijkbegeleiders vonden dat we ook deze diensten een keer meegemaakt moesten hebben. Deze dienst loopt van 14 tot 22:30 uur. Mijn late diensten waren best druk; een aantal opnames en overname van de intensive care, waar je best even mee bezig bent. Het werken gaat goed, de collega's zijn allemaal super aardig en ik voel me goed geaccepteerd in het team. Het Papiaments gaat ook steeds beter, hoe vaker je het hoort hoe meer je gaat herkennen. Het zelf spreken is wat moeilijker, ik denk ook niet dat dat lukt binnen 3 maanden ;).
Donderdag na de late dienst gingen we naar Bermuda. Het was de laatste stapavond voor een aantal studenten die we hier hebben leren kennen, omdat zij weer terug naar Nederland gaan. De meeste mensen die we hier hebben leren kennen zitten hier namelijk al vanaf augustus en hun stage zit er dus al op. Wat een leuke avond beloofde te worden liep iets minder leuk af. Rond 2 uur kwam ik bij de auto en merkte ik dat het alarm het niet deed. Ik dacht nog; waarschijnlijk is de batterij van de afstandsbediening leeg en dus maakte ik de auto open met de sleutel. Toen zag ik dat het dashboardkastje leeg gehaald was en bleek er dus ingebroken te zijn in de auto. Bij de inbraak hebben ze mijn telefoon meegenomen die ik, achteraf natuurlijk dom, in het dashboardkastje had laten liggen. Er waren geen braaksporen te zien, maar blijkbaar hebben ze speciale pinnen waarmee ze het slot kunnen forceren, waar je niks van ziet. Het enige wat kapot was was de buitenspiegel aan de passagierskant, die hadden ze gesloopt. Toen ik verder ging kijken bleek dat de auto ook niet wilde starten, ik snapte er niks van! We hebben toen dus maar de wegenwacht gebeld en die ontdekte dat de inbrekers de kabel van de accu los getrokken hadden zodat het alarm stopte. Kabel terug aangesloten en alles werkte gelukkig weer, alleen wel heel erg balen dat ik mijn telefoon nu kwijt ben! Daarna hebben we de roadservice gebeld, dat is een service hier die naar bijvoorbeeld aanrijdingen komen om foto's te maken en een verklaring op te stellen als bewijs voor de politie. We zijn ook gelijk aangifte gaan doen bij de politie, waar we een uur hebben gezeten omdat ze hier niet zo heel snel werken... Eigenlijk was het bij de politie best gezellig, we kregen een zakje chips voor de honger en Patricia kreeg de jas van een agent voor de kou van de airco, iets wat je volgens mij in Nederland op het politiebureau nooit meemaakt! Na al deze rompslomp konden we eindelijk naar huis, het was inmiddels 5 uur, en heb ik gelijk mijn moeder gebeld om door te geven dat ik dus mijn telefoon kwijt ben. Zij heeft gelijk mijn simkaart laten blokkeren zodat er niet op mijn kosten gebeld kan worden. Erg vervelend allemaal, maar ik ben al lang blij dat ze mij niks aangedaan hebben!
De volgende dag ben ik met Patricia en Eleni op ziekenbezoek geweest in het ziekenhuis bij hun bewaker, omdat hij van een stelling gevallen was en zijn arm daarbij gebroken had. Zo sneu! Gelukkig is ie inmiddels al weer thuis! 's Middags zijn we naar stage autoverhuur geweest i.v.m. de inbraak, de kosten van de reparatie zijn eigen risico dus voor ons, wat natuurlijk logisch is. 's Avonds hebben we bij Soraya in huis soep gegeten met broodjes knakworst en hebben we het verder rustig aan gedaan. Vandaag ook een rustig dagje, even Punda in geweest om bij de winkeltjes te kijken en straks staat Happy Hour bij Zanzibar op de planning. Hopelijk is het morgen wat beter weer (het is nu bewolkt en regenachtig) en kunnen we lekker genieten bij Westpunt!
Heel veel groetjes en tot volgende week!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
